عشق چیست؟
حس دوست داشتن حس عاطفی و کشش روحی حس تعلق خاطر که بدون هیچ رنگی از شهوت و خواست های درون باشد زیباترین حس دنیاست. حسی مقدس است وشیرین .
اگر کسی یکبار در زندگی این حس زیبا را تجربه کند تازه می فهمد منظور خداوند از عشق و مهر ومحبت چسیت . انسان در عین این که خوشبخت ترین بندگان خداست می تواند بدبخت ترین هم باشد چون اگراین حس را تجربه کند و از دست بدهد دیگر روحش آرام نمی گیرد و به چیزی غیر آن رضایت نمی دهد. می شود گفت بدبخت کسانی که یکبار هم طعم این نعمت بی همتای الهی را نچشیده اند و بدبخت تر کسانی اند که یک بار این نعمت را داشته اند و با غرور خود خواهی لجاجت و یا هر چیز دیگر این نعمت را از دست داده اند.
عشق معجون غریبی است .همان قدر که می تواند کشنده باشد قادر است اکسیر زندگی باشد و همان قدر که زجر مردن از عشق نفس بر و خرد کننده است خون گرمی که از آن در رگ های انسان جاری می شود زندگی دوباره ای می بخشد که جوان و پیر نمی شناسد و قلب انسان را در هر سنی ناخود آگاه در برابر خداوندی که خالق عشق است خاضع می کند و شاکر.
خدایی که در چشم بر هم زدنی میتواند بدبختی ها را خوشبختی کند و زندگی ها را زیر و رو.
